ระหว่างที่กำลังเถียงกันเรื่องชุดนักเรียนกันหน้าดำค...

ระหว่างที่กำลังเถียงกันเรื่องชุดนักเรียนกันหน้าดำคร่ำเครียด
อยากให้ลองดูข้อเท็จจริงเกี่ยวกับสถานการณ์ขาดแคลนชุดนักเรียนในไทย อ้างอิงข้อมูลจาก

http://www.bopp.go.th/?module=table15&fbclid=IwAR2WzotftNF0c1OFd9mh70TS2W_yOUdSiFt-xK60UW4VW5dk2RXblG6yd4U

นักเรียนไทย ขาดแคลนชุดนักเรียนกว่า 3.4 ล้านคน ซึ่งผู้ใหญ่หลายๆคนอาจสงสัยว่า ตัวเลขมันจริงเหรอ เวลาไปส่งลูกที่โรงเรียนก็เห็นใส่ชุดนักเรียนกันพรึ่บนี่นา

ในต่างจังหวัดขาดแคลนจริงๆครับ คือการกระจายความเจริญบ้านเรามันไม่เท่ากัน ในเมืองความเจริญค่อนข้างกระจุกตัว แต่ในชนบทนี่ พื้นที่ไหนขาดแคลน ก็คือไม่มีจริงๆ ไม่มีแบบไม่มีอะไรเลย ซึ่งถ้าใครติดตามข่าว ก็จะเห็นพวกบริษัทห้างร้าน หน่วยงานต่างๆ ขอบริจาคชุดนักเรียนให้เด็กๆในพื้นที่ชนบทที่ยากไร้ได้มีชุดนักเรียนมือสองได้ใส่ไปโรงเรียน ซึ่งก็เป็นเรื่องดีที่คนมีน้ำใจช่วยกันส่งมอบชุดนักเรียนมือสองให้เด็กๆที่ขาดแคลน แต่ เราจะทำแบบนั้นกับเด็กทั้ง 3.4 ล้านคนได้เลยเหรอ คือการช่วยเหลือมันก็มีจำกัด มันไม่มีทางช่วยเด็กทั้ง 3.4 ล้านคนได้ทั้งหมดด้วยการขอเรี่ยไรหรือบริจาคเสื้อผ้า แต่ถ้าเราลองลดจำนวนเสื้อผ้าที่เด็กจำเป็นต้องใช้เพื่อไปโรงเรียนลง เช่น อาจกำหนดให้มีวันที่เด็กใส่ไปรเวทไปโรงเรียนได้ซักสัปดาห์ละวันสองวัน ก็น่าจะลดปริมาณเสื้อผ้าที่จำเป็นต้องใช้ของเด็กแต่ละคนลงได้จำนวนนึง เป็นการลดค่าใช้จ่ายของครอบครัวนั้นๆไปในตัว

ไม่ต้องกลัวว่าถ้าให้เด็กๆในพื้นที่ชนบทที่ยากไร้แต่งไปรเวทโรงเรียนแล้วจะเอาเงินไปซื้อเสื้อผ้ามาอวดร่ำอวดรวยกันหรอกนะครับ ถ้ามีเงิน เขาเอาไปซื้อข้าวกินก่อนครับ

ภาพจาก https://www.komchadluek.net/news/lifestyle/435355
https://www.khaosod.co.th/monitor-news/news_1476296

---